گذر از رنجها – تولستوی

گذر از رنجها – تولستوی

رنگ صورتش سرخ می شد و سینه پرموی خود را از لای چاک پیراهن می‌خاراند.

غباری آهک گونه چون ابری ضخیم روی خورشید را نهان کرده و در آسمان شهر خیمه زده بود.

از شیشه های آن قطره های آب فرو می غلتیدند.

مطالب بیشتر:

خانواده یعنی؟

عاشقانه‌های اربعینی