کمیک استریپ‌های شهاب / علی آرمین

معرفی بسیار کوتاه:

داستان طلبه ای که نمی‌تواند در جمع سخنرانی کند، اندکی لکنت زبان دارد.

استادش می‌گوید: زبان نداری ، دست که داری! 

مهارت ویژه‌ای در نقاشی کمیک  دارد و در نهایت از نفرات برگزیده در جشنواره بین المللی اتریش می‌شود.

این کتاب تا کنون دوبار توسط انتشارات جمکران چاپ شده و برگزیده جشنواره خاطره و داستان اشراق است.

عبارتی از کتاب:

هوا به اندازه‌ای سرد شده بود که بتوانم دست‌هایم را اول صبح‌ها در جیبم فرو کنم و آهسته بدوم و نسیم خنک صبحگاهی بخورد به صورت و بینی‌ام تا ته مانده خواب را از سرم بیرون کند.

داستان‌های طنز گونه:

پلیس بیچاره

زیرکی شیخ قصّاب

گوش درد خانم حاج‌آقا

سمفونی مردگان / عباس معروفی

سمفونی مردگان – عباس معروفی

خط ریشش پایین‌تر از حد معمول بود و سبیلش آنکادر شده نبود، به آکلاد می‌مانست.

انبوه گوشت غبغبش که به سرخی می‌زد، از یقه‌ی سفیدش دوبله بیرون زده بود. یکباره احساس کرد دلش می‌خواهد بند کروات عمو صابر را برایش شل کند.

سنگین بود و پاهایش مثل دوتا بال مرغ از دو طرف به نیم تنه‌اش چسبیده بود.   ( یوسف پسر بزرگ خانواده که با دیدن چتربازها در جنگ اول جهانی در شهر اردبیل می‌خواست پرواز کند افتاد و تبدیل شد به تیکه گوشتی که دائم نشخوار می‌کند و پس می‌دهد!)

داشت نشخوار می‌کرد و با چشم‌های وق زده خیره‌ام شده بود.

خاک می‌خورد ، بی آنکه پلک بزند همان جور با ولع خوردن نگاه می‌کرد.

سنگ بزرگی را چنان به کله‌اش کوبیدم که حس کردم چیزی زیر دستم فرو نشست. مغزش از گوشه‌ی چپ بیرون زد و چشمهایش همان جور وق زده و خیره مانده بود.

سه نفر در یک ماشین یخ زده یافته بودند، زن و مرد جوانی با بچه شان. می‌گفتند هر چه لباس تنشان بوده به دور بچه شان پیچیده بودند اما نتوانسته بودند جلو سرما را بگیرند. بینی و دهان آن دختر سه ساله یخ بسته بود و از چشم‌های آنان قندیل هایی مثل کریستال کش آمده بود.

مطالب بیشتر:

بیست و هشت اشتباه نویسندگان - جودی دلتون

روی ماه خداوند را ببوس! - مصطفی مستور

چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم / زویا پیرزاد

کتاب سال‌های ابری / علی اشرف درویشیان

کتاب سال‌های ابری / علی اشرف درویشیان

تا چانه زیر لحاف تپیده‌ام.

بهار زیر لحاف سُریده و قلقلکم می‌دهد.

از ده پله تنگ و ترش بالا می‌روم.

اسم ظالم همیشه از بین می‌رود و اسم و یاد مظلوم تا ابد می‌ماند مثل امام حسین علیه السلام.

ادامه دارد ...

مطالب بیشتر:

مورچه سواری

لب‌های خشکیده

حرامی و دختر کمیل

چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم / زویا پیرزاد

 

چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم / زویا پیرزاد

وَر بدبین ذهنم مثل همیشه پیله کرد ... وَر خوشبین به دادم رسید.

وَر ایرادگیر ذهنم پرسید؟ ... وَر مبادی آداب ذهنم گفت.

روی دیوار با فاصله‌های مشخصی تاج‌های گلایول سفید زده بودند با نوارهای پهن سیاه.

معلم با انگشت روی میز ضرب یورتمه گرفته بود.

آلیس نشسته ننشسته شروع کرد به تعریف ماجرای شب قبل.

بوته‌های خرزهره با گل‌های سفید و صورتی.

{مار و پله بازی می‌کردند ...

چهار بود.

نخیر سه بود.

چهار بود نه آرسینه؟

چهار بود جر نزن آرمن.

یک دو سه چهار ویژژژ رفتم بالا نوبت توست آرسینه.}

ایستاد و شلید طرف راه باریکه. وای پام خواب رفت.

مطالب بیشتر:

تقوا در کلام امیر بیان علیه السلام

مرگ در کلام امیرالمومنین علیه السلام

عاشقانه‌های اربعین

روی ماه خداوند را ببوس! - مصطفی مستور

 

 روی ماه خداوند را ببوس! / مصطفی مستور

ته افق، خورشید روی آسفالت جاده کرج جان می‌کَنَد.

از پنجره به پایین نگاه می‌کنم، اتومبیل ها مثل موش‌هایی که کله‌شان را آتش زده باشند با عجله این طرف و آن طرف می‌روند.

چشم‌هایم می‌سوزند و ناگهان پر از آب شور می‌شوند.

مطالب بیشتر:

داستان یک انسان واقعی – بوریس پوله وی

رمان ۴ جلدی خانواده تیبو

همین امشب برمی‌گردیم/ پیمان اسماعیلی

رمان سه جلدی مدار صفر درجه – احمد محمود

رمان سه جلدی مدار صفر درجه – احمد محمود

صدای خرخر سینه / مثل خدنگ راست و کشیده است.

چندک زده کنار سه فتیله.

صدای خفه و خش دار / نگاه تندش، انگار خون است.

دود غلیظی از شمال شهر، سینه می‌کشد و جلو می‌آید.

بال چشمش را بالا می‌برد و نگاهم می‌کند.

لاستیک ماشین روی آسفالت به غژغژ غیظ آلود مگسی می‌ماند که تابستان پشت توری حبس شده است.

سایه نخل وسط حیاط گشته است و رو دیوار شکسته است.

تو چشمخانه خشک می‌گردد.

صدای مرد بیخ گلویش غلت می‌زند.

حرف مثل سرب مذاب از میان دهانش بیرون می‌ریزد و چکه چکه رو دلم می‌نشیند.

کومه‌ی رخت خواب‌ها / رنگ پالتو خاکستری است اما از چرک ارده‌ای رنگ شده.

هوای شیری رنگ سحر حیاط را پر کرده است.

مطالعه بیشتر:

خاطرات تبلیغی یک طلبه

عاشقانه‌های اربعین